Η Πολυξένη ήταν αυτή, που παρά την ευαίσθητη καρδιά της, κατάφερε να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη. Η προσφορά της ήταν απλόχερη. Μια απέραντη αγάπη, που περιελάμβανε απίθανες πηγές έμπνευσης και ρίζωνε στις καρδιές των ανθρώπων. Ένας έρωτας στην αγάπη και την προσφορά. Γύρω της περιστρεφόταν ο κόσμος.

Η ανάγκη να επιβιώσει τον έκανε να κρατάει κλειστή την ψυχή του και να περνάει τα καθημερινά με στωϊκότητα παραδειγματική. Η ζωή γι' αυτή τη γενιά φάνηκε σκληρή και για πόσο ακόμη θα ταλαιπωρούσε τους ανθρώπους της.

Η προσωπικότητά της και το διαφορετικό της πρόσωπο την έκαναν να ξεχωρίζει. Πάντα μελετηρή, σοβαρή, σταθερή, ειλικρινής, άνθιζε και ξεχώριζε.

Δεν είχε καθόλου έπαρση και ξεχώριζε για την ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό του. Μετρίου αναστήματος, λεπτός, κατάξανθος και το πρόσωπό του ενέπνεε εμπιστοσύνη. Λιγομίλητος, ευαίσθητος και προσηνής. Ονειρευόταν από μικρός να φύγει, να γνωρίσει το κόσμο.

Ένας όμορφος νέος, με ζωντάνια, πάντα χαμογελαστός, γλυκός, ευγενικός και προοδευτικός για εκείνα τα δεδομένα.

Γλυκιά, ευαίσθητη, γεμάτη χαρά και αγάπη για όλους. Τραγουδούσε και χαιρόταν ο περίγυρος κι αγαλίαζαν οι φίλοι και οι συγγενείς. Ήθελε να γίνει δασκάλα. Ευχάριστη, κοντούλα, χαριτωμένη. Το περπάτημά της έδειχνε πόση ζωντάνια έκρυβε μέσα της.

Ήταν λεβέντης με καθαρό πρόσωπο που σου έδινε εμπιστοσύνη. Ήξερε να διευθύνρι την παρέα. Οι κουβέντες λιτές και μεστές. Δε μιλούσε πολύ αλλά ό,τι έλεγε σου φαινόταν ότι ήταν σωστό και ακουμπούσες πάνω του μ' εμπιστοσύνη.

Ο καπετάν φασαρίας, ξεχώριζε στη θάλασσα, εφευρετικός, μετρημένος, ξύπνιος, κρατούσε τα λεφτά του, τα μάζευε.

Δεν ενδιαφερόταν για τα μαθήματα ή μάλλον απεχθανόταν το διάβασμα και το σχολείο. Όμως γνώριζε πολλά. Είχε καλούς τρόπους και σε σκλάβωνε με την προθυμία του. Αυτό τον έκανε αγπαητό σε όλους.